غزل
-
غزل راوړی چې سپرلی مې دی غزل کښې د خپل خيال تصوير به پری رنګين کړم د پښتو په هر کمال عروج ته د کمال چې پری رسي... -
یو لاس کښې ملغلرې بل کښې تار راواخله پیره څو څاڅکي د شبنم دې د رخسار راواخله پیره دا سترګې او باڼهً به درته لاره کښې کرمه ته یو قدم زما په... -
مشقِ سخن دا د څۀ خواره قسمته سره مخ يم ګام په ګام د مصیبته سره مخ یم نن سبا مې د لمحو نوم اذیت دے نن سبا د اذیته سره مخ یم جنګ بائيلمه کۀ ... -
غزل ښکلی زمــــــــا دَ زړهـ پهـ ســـــــر پراتهـ دی دَ خاورو لانـــــــــدې هُم سرهـ زر پراتهـ دی هغه لهـ مــــــــلکه چې بهـــــــــــ... -
*زيت الرحمٰن عاجزٓ صېب* خودارۍ نه راله سر وهي لګيا دی! قرضداری راله ور وهي لګيا دی ! د مور نوم يې په ژړا د خولې نه خيږې! څوک ظالم چرته نو... -
غزل ښه ده چـــې نشته د اشنا د مینې شـــور نشته پرېږدئ یادونو اوس مې هاغه د زړه زور نشته د زړه په ور مــــې مېلمانه ستا د غمونو راغلل اوښکــو... -
معاش له هر څوک خپل اوزار ساتی پاړو چې ځان ساتی نو مار ساتی بادشاه د خپلې بادشاهۍ دپاره نوکر عسکر وسله تيار ساتی نواب د خپل غم نه بېغمه نه... -
غزل غـرونه مو شــــنې جگې نښترې لري خوږې اوبه تــورې گـــورگــوري لري مونــږ د جگـــړو نغـمو ته نه نڅیږو بامونه زمونــږ سپـیـنې کـوتر... -
د سترگو جنگ ته چې حاضر شومه همدا وجه وه د لیونـیــو چـــې په څــــېر شومه همدا وجه وه کـړی تعریف ما هر محفل کـې یاره ستا د حسن گـران پ... -
روغاني بابا!! پر سپین جبین خالونه ږدې ګوتې دې نه رپيږې! زما پر زړه داغونه ږدې ګوتې دې نه رپيږې؟ زه چې يې وينم زلزله راباندې راشي ساقي! ته ...
ایک تبصرہ شائع کریں