خدايه! چې هېره ترې وعده خو نده؟
ما سره لږه تلوسه خو نده
زړګيه! څه ته په ټوپونو شولې
دا خويې خيال دى څه هغه خو نده
ريباره! ته به ورته څه و وايې؟
په هرڅه پوه ده څه وړه خو نده
دا رقيب ولې سوزي ما چې ويني
اخر ستا منيه څه لمبه خو نده
نېك بختې صبر وكړه نه راخېژي
د سبا سترګه څه ړنده خو نده
زما له مينې به څه ويرېږې
خوري خو دې نه، سړي خوره خو نده
واعظ چې غواړي پس له مرګه شراب
دا انتظار دى څه توبه خو نده
ایک تبصرہ شائع کریں